21 Eylül 2013 Cumartesi

Kimsesiz mektuplar 1

    Senden uzakta;güneş doğmaktan utanmamış gibi bir de batıyor umursuzca.Her şeye iyi gelecek zaman niye kabuk tutmayan yaralarımı deşiyor.Zamanla pazarlığa girmiyorum zira küstah olduğunu bilirim.
     Buralarda pek yaşanmıyor,söylesene oralar nasıl?

     Ansızın geliyor aklıma uzaklık.Durgun gözlerimi dudaklarım ve ellerim yalnız bırakmıyor.Gitgide yitiriyorum…Gitgide yitiriliyorum uzakların şehrinde…
Burada insanlar pek gülmüyor,söylesene oralar nasıl?

     Uzak şehirden oralar için döktüğüm ilk gözyaşım. Sonu gelmeyecek biliyorum.Ben unutacağım diyorum da bu haber spikerleri hep sizden bahsediyor. Ayrılıklara kavuşmalar pek yakışmaz biliyorum bu yüzden ayaklarımı saklıyorum hep yorganın altına.
Buralar pek ısınmıyor,söylesene oralar nasıl?

      İçime kapanıyorum.Bacaklarımı göğsüme kadar çekip ellerimi kenetlemek yaptığım en yaygın hareket.İştahım kapalı.Yediğim her lokma midemi bulandırıyor.Sanırım vücudum da farkında yaşanmışların. Pencereleri açıyorum da pek hava gelmiyor.
Buralarda nefes alınmıyor,söylesene oralar nasıl?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder